อาชีพ “ครู” กับความสุขที่เกิดขึ้นจากสิ่งเล็กน้อยจากนักเรียนที่รัก
คงเคยได้ยินกันมาบ้างว่า “ครูคือแม่พิมพ์ของชาติ” ที่มีคำกล่าวนี้ก็เพราะว่าครูคือผู้ที่ช่วยสั่งสอนให้เราได้มีความรู้ใส่ตัวนับต่อจากพ่อแม่ที่คอยสั่งสอนเราตั้งแต่วัยเด็กก่อนเข้าโรงเรียน แต่เมื่อก้าวย่างเข้าสู่วัยเรียนแล้ว ครูก็นับได้ว่าเป็นผู้สั่งสมวิชาความรู้ให้กับนักเรียนอย่างเต็มที่ เพราะในหนึ่งสัปดาห์นักเรียนต้องไปโรงเรียนถึง 5 วันต่อสัปดาห์ นั่นจึงทำให้ครูใกล้ชิดกับนักเรียนของพวกเขาและสามารถสอนทั้งวิชาความรู้และสิ่งอื่น ๆ ที่ไม่ใช่แค่เพียงความรู้ในห้องเรียนด้วย
เมื่อมองในมุม “ครู” ก็จะรู้ว่าสามารถรับความสุขจากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดจากนักเรียนได้
-ได้รับความสุขจากการที่ได้เป็นผู้ส่งมอบวิชาความรู้ให้กับนักเรียนของตนเอง โดยส่วนใหญ่ผู้ที่มีอาชีพครูจะมีความตั้งใจมาตั้งแต่ต้นก่อนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วด้วยซ้ำ ว่าพวกเขาต้องการประกอบอาชีพครู จึงเลือกเดินเรียนสายอาชีพนี้เพื่อจบออกมาจะได้เป็นครูอย่างเต็มตัว ดังนั้นนอกจากจะมีความสุขจากการที่ได้เริ่มต้นเข้าสู่อาชีพที่ใฝ่ฝันแล้ว ยังสัมผัสกับความสุขที่ได้จากการส่งต่อความรู้ ส่งมอบวิชาการให้กับลูกศิษย์นั่นเอง
-ลดความตึงเครียดกับการได้อยู่กับนักเรียนที่มีวัยที่ห่างจากตนเอง เพราะการที่ได้พบเจอกับปัญหาหรือความตึงเครียดอื่น ๆ จากการใช้ชีวิต เมื่อได้มาอยู่ในหมู่นักเรียนตัวเล็กตัวน้อยที่แวดล้อมตัวเอง ด้วยความไร้เสียงสาตามวัยของพวกเขาเอง จึงทำให้ครูได้รับความผ่อนคลายในชั่วขณะได้ มองดูความน่ารัก ร่าเริงตามวัยของนักเรียนแล้วก็จะช่วยลดความตึงเครียดของครูลงได้บ้าง
-ทำให้ครูมีความร่าเริงและสดใสตามพฤติกรรมของเด็กนักเรียนตามไปด้วยโดยอาจไม่รู้ตัว เพราะการที่คนเราอยู่ในหมู่คนกลุ่มใดก็มักจะมีพฤติกรรมกลุ่มตามไปจนบางคนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ดังนั้นครูที่สอนเด็กนักเรียนเล็ก ๆ จึงอาจมีพฤติกรรมที่คิดบวก มีความร่าเริงสดใสกลมกลืนตามพฤติกรรมของเด็กนักเรียนในหมู่มากก็ได้เช่นกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะทำให้ครูมีอะดรีนาลีนหรือสารแห่งความสุขหลั่งออกมา จึงทำให้ร่างกายมีความสดชื่นและหัวใจที่สามารถรับรู้ได้ถึงความสุขนั่นเอง
ไม่ใช่เพียงอาชีพครูเท่านั้นที่สามารถรับความรู้สึกมีความสุขในการทำงานได้ หากแต่คุณเปลี่ยนความคิดมองหลาย ๆ มุมให้เป็นมุมบวก หัดมองโลกในแง่ดีก็จะพบเจอความสุขได้ไม่ยาก แต่สำหรับครูที่แวดล้อมไปด้วยเด็กเล็ก ๆ ที่มีความสดใสสมวัยรายล้อมจึงย่อมมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่ยังเป็นมุมบวก ยังไม่แปดเปื้อนกับความคิดอคติต่าง ๆ ดังนั้นจึงทำให้ครูรับสิ่งเหล่านี้แทรกซึมเข้าสู่ตัวเองได้ง่ายกว่าอาชีพอื่น ๆ อีกทั้งครูยังเปรียบเสมือนแม่พิมพ์ที่คอยหล่อหลอมให้ลูกศิษย์ของตนได้รับความรู้ เมื่อครูเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาความรู้ก็จะทำให้ครูมีความสุขจากการที่มองเห็นลูกศิษย์ของตนมีพัฒนาการในด้านความรู้มิติต่าง ๆ นั่นเอง
